yoksun… oysa dememiştim bile "dönmez hiçbir kırlangıç bir daha asla bu şehre… ve öksüz kalır bahar dalları, n’olursun gitme!..."
maviye küser miyim bilmem, siyaha mı sarılırım yokluğunda? lakin iklimini değiştireceğim kesin bu şehrin, ve, ayazlarına avuçlarımdan yangınlar süreceğim…
aramızda bir kelime oyunu: -gül, diyorum cevabın, sen… -mavi? diyorsun -sen… -yağmur? -gözlerin… -lodos’u soruyorsun bana,
işte bak bilmiyorsun! saçlarıma nefesini bıraktığın o tepe, şimdilerde lodoslara teslim… o yüzden sorma bana yıllar sonra, anlatamam ki tüm bunları bir kelime ile, saçlarımda kaybolmuşken nefesin ve buğulu sesin…
yoksun işte, kaç sarışın güz devrildi bu masadan bilemezsin…
yoksun... yeni bir künye bulmalıyım bu şehre şöyle en fiyakalısından ki; yoksunluğun; beni şehirden; şehri, coğrafyadan silmesin…
aksayan bir zamanın peşindeyim. ve çocuksu susuşlar bırakıyorum her gece yokluğunun başucuna. anılarla sırlıyorum yakamozları , evrenin öte yüzünü görüyorum hayal gözlerinde…
yoksun, diyorum ya sana hep, bilsen ki; yokluğunda şiirler aşktan ne kadar yoksun…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
yoksun şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
yoksun şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yoksun, diyorum ya sana hep, bilsen ki; yokluğunda şiirler aşktan ne kadar yoksun…
bilsen, belki gitmezdin… belki...
sitemle yoğrulan bir aşkın güncesiydi sadece... belki satırların arasına saklanılan yitip kaybolmuşluğu bulmaktı belki de ararken suretini kendini kaybetmek istedi şaire ya da kaybolduğu şehrin viraneliğinde yorulmuştu her defasında ararken kaybolmaktan...sitemle yoğrulan bu aşkın güncesi sadece bu kadarla kalmaz, matemden bozma muştular için yollara daha çok düşecektir sözler...
Sayfanıza her daim düşüyor katre. Ne kadar karışabilir bu deryaya diye düşünürken sessizce gidiyordu ..Ama bugün dalgaların sesine karışmamak mümkün olmadı ve iyiki de karışmışım denizin fırtınalı haline diye düşünüyorum şimdi ..
Yoksun ve ben yoksunluğundan seni çoğaltacağım bazen derin siyahlarla bazen mai gülüşlerle kırlangıçlara soracağım belki küseceğim sonra bir çocuk gibi şehrin her köşesine sinmiş suretlerine koşacağım yoksun seni çoğaltacağım hergün azalırken.....
aksayan bir zamanın peşindeyim. ve çocuksu susuşlar bırakıyorum her gece .... Kendime küsüyorum Gizli gizli ağlayarak Umuda susayarak. .... yokluğunda şiirler aşktan ne kadar yoksun… .... Çok yavan geliyor yazdıklarım Seslenişlerim duyulmuyor Okunmuyor dizelerim aşk diye Belki bir hikaye oluyor anlattıklarım.
Mai kalemden berceste mısralar. Şiirinizi ilk okuduğumda ilk çağrışım cümlesiyle başlamak istedim. Tek kelime ile mükemmel bir şiir akışı, su gibi... Ve gönlün naif hislerinin nakış nakış işlenişi yoksunlukların varlığında. Ya da, yürek dolusu bir varlığın maddi yokluğunun kalemde nefis işlenişi... Gönülde bir koca kütle gibi dururken sevda... Gürül gürül çağlayan gümrah şiirlerin sevgiyle aktığı kaynakta yoksunluk ne ola ki! Kutluyorum bu güzel kalemin güzel ve sevgi dolu yüreğini ve enfes şiirini. Selam ve sevgilerimle...
maviye küser miyim bilmem, siyaha mı sarılırım yokluğunda? lakin iklimini değiştireceğim kesin bu şehrin, ve, ayazlarına avuçlarımdan yangınlar süreceğim… .................................
yangınlaR süreyim ellerimden ki şehir üşümesin varlığında büyüyen ve bir yığın hatıraraya tanıklık eden şehrin koyu ayazlarda anılarını üşütmesin...
yakıp yıkmaktan öte yokluğunda daha bir özenle saklamalı ve yaşatmnalıyım bu şehri bizim olan her şeyi kutsal bir emanet gibi yüreğimde saklamak....
hani belki diyorum ya buda bir yanılma kimbilir...tutuşan ağaç dalı yanacaktır içine kurt düşen meyve çürüyecektir...içine gitmek düşen bir sevgi de elbette...
ama hani bir umma varsayım bile değil bilsen şiirlerin öksüzlüğünü belki gitmezdin belki... her zaman yanılgılarımız kadar umutlarımızı da sakladığımız kelime belki... yangın başalmışsa södürmek neye yarar arkası ıs ve acı bir duman peşiinde kalan...
belkilere keşkeleri ekleyip ardında bıraktığın bu yangın yeri yüreğimi yanı seni şehrini yaşatmaya çalışacağım... iyiki şiirler var....
ne kadar güzel bir şiirdi sabahıma hüzün diye gülümseyince anladım ki bugün güzel geçecek... sevgiler saygılar
maviye küser miyim bilmem, siyaha mı sarılırım yokluğunda? lakin iklimini değiştireceğim kesin bu şehrin, ve, ayazlarına avuçlarımdan yangınlar süreceğim…
Anılara, yaşanmışlıklarına sığınmış o sevdalı yürek.. Acımış, acıtılmış.. Kanayan yaraları dinmeyip hasret, özlem, sitem, hüzün olmuş dökülmüş dizelere.. Zordur vedalar zordur sn.şairim. Acıtır, kanatır yüreği. Zaman ilaç derler, olmaz bazen. Derinleştirir izleri.. Kimbilir belki de gitmeler olmasa olur muydu beklemeler? Olur muydu şiir'ler, şarkılar. Ve gene kimbilir gelir mi acep giden. Dönse dinermi o ızdırap dönse başlanır mı kalınan yerden.. Kimbilir...! Saygı ve sevgilerimle...
varlığın avuçlarımda sımsıkı yokluğunu yok sayıyorum şimdilik henüz tanımıyorum sensizliği ve huzurdan bir nefes çekiyorum...
canım arkadaşım yine muhteşem bir aşk şiiriyle dağladın yüreğimi ve üzerinde çalıştığım şiirimden bir dörtlük yazıyorum... yüreğine ve emeğine sağlık...
aksayan bir zamanın peşindeyim. ve çocuksu susuşlar bırakıyorum her gece yokluğunun başucuna. anılarla sırlıyorum yakamozları , evrenin öte yüzünü görüyorum hayal gözlerinde…
yoksun, diyorum ya sana hep, bilsen ki; yokluğunda şiirler aşktan ne kadar yoksun…
bilsen, belki gitmezdin… belki...
Tebrik ederim. Güzeldi şiiriniz. Saygı ve selamlarımla.