lawıke metini gecesiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir Esmer Dergisinde yayımlanmıştır...
‘’teyzemin anısına’’ lawıke metini gecesi okudum.sarı saçlı ama bir kadının gözlerinden hayatı. şefkatinde sabahlarken çiseleyen yağmurlar. toplayıp demet demet berfinden, sarı saçlı amalara kokladım. --------------------------------- şeyh sait sülietli dedemin, dilinden düşürmediği ayetle devam etti yollarım. vet’tini vez’zeytuni… ------------------------------------ derinleşti yüzündeki çizgiler, üşüdüm dedi, üşüdü sanki dünya. ------------------------------------ şems’i gitmiş mevlana gibi uzadı yol, uzadı kadın. uzamış mezar,dedi annem, baktım uzamış mezar, uzamış dağları çewlik’in. -------------------------------- le le dayıke, heyrane. bu gece, hatıralarımın aklandığı lawıke metini gecesinde, örsün istedim nenem. ürpermiş gecelerini, teyzemin -------------------------- ax zeytunemı,kenemı, tı xur itay tena menda* diyerek sarıldığı uzun soluklu mezarı öpsün, öpsün istedim nenem. ---------------------------- soludum ve üfürdüm okyanuslara, muskamdan akan bilinmez ayetleri. yumuldum memesine zamanın. şehvetine hasretin, sustum. ben ki,haritanın doğusuyla eşleşen tutku, sustum, ey sustuğum an, seni şiire kustum. -------------------------------------- duan olmazsa neye yararsın dedi,açtım ellerimi. Tanrı dedi, Tanrı dedi. ------------------------------ ahh bundan sonra anlatamam ki, ötesini ötesini *ah zeytin’im,kızım,sen buralarda yalnız mı kaldın. |