TamaraŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir Esmer Dergisinde yayımlanmıştır.
tamara dağlarda bir sabah yeli
aşkı alır beni dağlara sürer kusmuğu hatırlatır yaşam hep bana gözlerim Ahmet arif’i anar da durur kalem bana yabancı ben tamara’ya ne yapsam yutar beni bu karanlıklar sen keşmekeş hayat ben senden uzak bir polyanna olursun, bir ah tamara gözlerim yaşlı bir dağ, aşkını arar ey yar ben bir çoban sen ah tamara mem anlattı bana zin’in gizini sen zin oldun bana, zin ah tamara leyla leyla bakma öyle sal gözlerini papatya koksun tenin deniz koksun tamaram gözlerin azrailse n’olur önce bana bak bırak ki çiçeğe uçsun arılar söyle de çobanlar serenat yapsın kemanı dağlar sevsin, kavalı canlar gülüşün bir semaha melodi olsun yine ateş sönsün peygamber doğsun tamara umulmaz namaza dursun her insan bir aşk tamara sevdam her sevgi bir tutku her toprak insan uyan uyan bak, güneş doğdu günden ne hayır var dön gece olsun sun bana kendini, kendini tamaram. sun ki tüm zamanlar sevdayı bilsin dışarsı zemheri, hava buz gibi. gel ki sarıl bana yansın sonbahar |
tamara sevdam
her sevgi bir tutku
her toprak insan
uyan uyan bak, güneş doğdu
günden ne hayır var
dön gece olsun
güzel ve içten olmuş
tebrikler