iki kişilik aglıyorum
bu gün başımda agrılar dolaşıyor ,
in,cin top oynuyor beynimde. fırtınalar esiyor yere serilmiş kötü talihimin saçlarında. kısaltmalarla sonluyorum her duygumu. bazen uzun hava soluyorum, o an bayram ediyor varlıgım. bazen de kan kusuyorum varlıgımdan habersiz. belirli belirsiz hisslerin peşine takılıyorum, kendi mi ansızın yetim kalmış bir çocugun gözlerinde buluyorum, kalbimden bir umut vermek istiyorum umutsuz o gözlere. ama yapamıyorum eksik kalmış bir cümle halinde eksik kalıyorum, nefesimden bir gül yaratıyorum zehmeri ayında cama. ılık nefesi dolunca odama o gül de bozuluyor, tekrar bekliyorum yapay bir dünya için zehmeri ayını, sözlerimde siyah gelinlikli bir kadın dolaşıyor, ne kadar da çok benziyor yetim kalmış cocuga, birden bire gözlerimden damla damla yaş iniyor kara toprağa. ve buzda çizdiğim çiçeği bu seferde topraga çiziyorum göz yaşlarımla. ve bu sefer iki kişilik aglıyorum, iki kişilik gömülüyorum karanlıga. |