BÎÇARE
Şu koca âlemde yapayalnızım,
Gidecek bir evim, barkım kalmadı. Yüzümden bell’olmaz, içimde sızım, Acımı dökecek arkım kalmadı. Hazana dönüştü, baharım yazım, Ne kadar bağırsam, çıkmaz avazım. Garip makamını çalıyor sazım, Neşeyle söylenen şarkım kalmadı. Sevgidir sanarak her şeyin başı, Bağrıma basmışım t/onlarca taşı. Doksana dayandı ruhumun yaşı, Varıp dinlenecek parkım kalmadı. Hem kalbim kırılır, hem sitem yerim, Ne yapsam fayda yok, buymuş kaderim. Ancak ölür isem biter kederim, Dünyada dönecek çarkım kalmadı. Her derde gererek garip sinemi, Olmuşum denizde dümensiz gemi. Yıllarca aradım yiten gönyemi, Şimalim, cenubum, şarkım kalmadı. Hiçbir gün dolmadı mutluluk filem, Ömrümce bekledim, tükenmez çilem. En sonunda düşman bildi ailem, Benim yabancıdan farkım kalmadı. 30/31.01.2010-Malatya |
Gidecek bir evim, barkım kalmadı.
==================
Dünya han, insanoğlu hancı
Bir gün bırakıp gideceğiz...
Tebriklr Değerli Dost ..
Güzeldi...