Öpünce dudaklarından gülümserdin melekler gibi
Şimdi çaresizim biçare bebekler gibi
Unutulur derlerdi unutamadım o ağacın dibini
Usulca geçti seneler sessiz akan sular gibi

Unutma ki sevgilim halen gönlümdesin
Halen gönlümün bir köşesinde kalbimdesin
Sana sesleniyorum bebeğim nerdesin
Ben yanına geleyim hangi kenttesin

Demir attım kalbinin derinliklerine
Aşkını işledim sevginin iliklerine
Buseler kondurdum gecenin sessizliklerine
İsyan ediyorum sensiz geçen ömrümün gecelerine

Nasılda kanmışım aşkının ateşlerine
Aldanmışım ne yazık boş sözlerine
Gülmek geliyor içimden çocuksu isteklerine
Kapılmışım bir kere sevdanın heves depremlerine

Yanıyorum şimdi akıp giden gözyaşlarıma
Aynaya bakıp ağlıyorum ak düşen saçlarıma
Hüznüm artıyor baktıkça anılarıma
Kırılsın aynalar geri döneceksem mutlu yıllarıma

Zekeriya ÇAVUŞ - Düzce
Şair Araştırmacı Yazar
[email protected]
Tanıtım:
Düzce-Kabalak doğumlu. Evli ve 5 Çocuk babası, M.Ü. ve A.Ü. lerinden lisans mezunu. Kamuda hizmetini eda etmiş, Doğa yürüyüşü ve resimlemeyi seven, seyahat etmeyi hobi edinmiş, memleketin her bir iliinde ekmek yemiş su içmiş ve muhtelif ülkelere gitmiş acemi şair.