(23 Eylül 2012 günü aramızdan ayrılan biricik kızıma)

Hayalin halen gölge penceremde
Bir başka olurdun kaygıda neşede
Gözlerim hep aramakta her köşede
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

Yeller esmesin artık ebediliğinde
Sızlıyor yüreğim aklıma geldiğinde
Ne hayallerin vardı kör gençliğinde
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

Karanlık çöktü akşamın darlığında
Bir bereket bolluğu vardı varlığında
Ellerin duaya açılırdı hep daraldığında
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

Güzel ruhun ambere büründüğü gün
Hakka olan borçlarım eylediler düğün
Taşlaştı kalbim tam yedinci ay bu gün
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

Seslensem acımı fayda etmez kuşlara
Gömdüm artık hasretini eriyen karlara
Günler artık bize acımtırak yağmurlara
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

Yalvardım Allaha gül yüzün gülsün diye
Melekler vermediler mi duamı rabbime
Onca mabetler ters mi döndü yoksa bize
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

İsyankâr olmadı her gün sızlayan yüreğim
Berbat bir çarkta dolanmakta idik bebeğim
Hangi acıya dayansaydım be küçük meleğim
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

Korkular sarardı içimizi titreksi ağladığında
Hiç iyileşmeyen yaraların oldu göz nurumda
Keyfe dalar sancılar zalimce hastalandığında
Nasıl sabrederdin acıların sızladığında

Zekeriya Çavuş
Teaching Assistant Researcher, Writer
Düzce 23.03.2013 – 00.03

Not: Anısını yaşatmak için her ay bir şiir yazmaktayım. Bir yıl sonra kitap haline getirmeyi planlamaktayım.