Veda zamanı..
VEDA ZAMANI
**Ben hiç ölmeyeceğim sanmıştım Sakın siz aldanmayın** İlk kez bir tabutu gördüğümde Üzerindeki o yeşil örtüsü ile Eşya taşıyorlar sanmıştım Beşinci yaşımın bilmezliği ile Nereye gidiyordu sanki O tahta sandıktaki eşyalar Eşya için mi ağlıyordu insanlar Annem anlattı sonradan İçinde Nuri dede varmış Ölmüş ve cennete ulaşmış. Nasıl yani Anne ? Bizim şu tekir kedi Bir gün uyanmadı ve hani Babam da tekir "öldü" dedi Bahçede bir çukura saklamıştık Gelmeyecek artık demiştin sen ve sonra birlikte ağlamıştık Öyle mi yani ? Nuri dede de toprağamı saklandı şimdi ? Yaşım ilerledikçe ve yeşil örtülü sandıklar Önümden bir bir geçtikçe Öğrendim işte ölümü Sevdiklerimi kaybettikçe Ah be anne Bu dünya yalan mıydı? Sevinçler hayal.. Tek gerçek acılar mıydı ? Bir gün bana babam Renkli bir misket aldı İçinde üç tane Hava kabarcığı vardı Hayalimde o kabarcıkların Biri Güneş, biri dünya, biri ay’dı Günler sonra sokakta oynarken Misketim üç parçaya ayrıldı O an sanki bütün dünyam Parça parça başıma yıkıldı Sonraki yıllar boyu Dünyam başıma bir çok kez Amansızca yıkıldı. ve yediğim her darbede Yaralı gönlüm teselliyi Üç kabarcıklı misketteki O masum yıkımda aradı Zaferlerim de vardı Ama yenilgilerim de oldu Benim sevinç çiçeklerim Hep açmadan soldu İlkokulda her yaz Manavda çıraktım Zaten hayattan da Çırak çıkacaktım Ne çok aşık oldum ben, Önceleri kadınlardı sevdalarım Her yeni aşka Bu ebedi olsun diye baktım Her birinde Bir başka yandım, yanıldım Sonraları yüreğimi Her şeye açtım Bir parayı sevemedim Geri kalan her şeyi İnsanları, bitkileri, hayvanları Canımdan aziz bilip çok sevdim Gel gör ki, Hasat zamanı Sevda tarlalarımda Göz yaşı ve acı vardı Her harmanda Şimdi her şeyi biliyorum Hani bazı insanlar derler ya; "Ben bir öleceğim günü bilmiyorum" İşte ben onuda biliyorum.. Ben veda zamanımı Sanırım bileceğim ve o gün elveda diyeceğim... Meğer bu sokak çıkmazmış. Elveda dostlar Benim yolum buraya kadar.... Elveda batan güneş, Elveda Sen hazırlan başka şafaklara Bir daha doğmayacaksın Benim acılı sabahlarıma Elveda, Mehtaplı gecelerimin dolunayı Sen de artık başkalarına sakla O güzelim hilali ve yarım ayı Elveda, Tekir kedimin bilmem kaçıncı kuşaktan yavrusu Elveda, Hayat dediğin.. Nedir ki ? Sorusu Elveda, Bakır sahandaki Ekmek bandığım Yumurtanın sarısı Elveda, Başakları sevgilim saçlı Buğday tarlası Elveda, Kargaların en karası Elveda, Yaşanmamış günlerimin yarası Elveda, Kırlar, çiçekler Elveda, Rengarenk böcekler Elveda, Kuşum, kanadım, kelebeğim, Elveda, Doya doya sevemediğim Elveda.... Ne iyi olur, Sevdiklerin, Elini sımsıkı tutarken ve onları, Son kez sessizce Gözlerinle severek...Ölmek.... Ama yok ki buna hakkım Çünkü dayanamaz, O sahneye çocuklarım Son nefesimi bir başıma Yapayalnız vereceğim. İstemiyorum, o halimi Sevdiklerim görmesinler Birileri, saçlarını okşayarak "Babanızı kaybettik" desinler. Kaybettik desinler... Elveda be hayat... Elveda..... **Ben hiç ölmeyeceğim sanmıştım Sakın siz aldanmayın** 26.11.2009 Perşembe.. Muzaffer Alper Elveda.... |
not;
İzniniz olursa bazı şiirlerinizi Radyomda "Sen ve Ben Şiir ve Müzik" (canlı) programımda okumak, sesli şiirlerinizi de paylaşmak isterim. Ayrıca gün içinde yayınlanan listelerimizde sizin sesinizden "Veda zamanı" şiirinizi ve şiirlerinizi yayınlamak isterim...