Sensizlik
Sensizlik
Bu gün yine, İki üç kez hem de, Sigaramı tersten yakıp durdum. Arkadaşlar "aşıkmısın nesin oğlum" diye dalga geçince de Aşık "TIM" diyerek, Sözde onları geçiştirdim. Ama sonra içimden, Kendi kendime Verdim veriştirdim... Kendine gel be oğlum ayrıldın işte Hayır yok bak sendeki bu gidişte.. Hadi diyelim ki, "Aşk" çok çaba istiyordu, O yüzden aşkı beceremedin, Ama bir ayrılıkta yanmaktasın ve çaba filan da istemiyor hani.. Tam tersi hiç bir şey yapmana da gerek yok üstelik Ah be adam sanki sen, Ayrılığı bile beceremiyeceksin Bak anlatayım da herkes bilsin; Aklım hep seninle dolu, Hiç bir şeyden zevk almaz oldum Yarı aç yarı tok geçiyor günler ve inan ters gidiyor bütün işler Sürekli hata yapıyorum Herkesle kavgalıyım, Havadan bile nem kapıyorum Aşkımızın her anı Rüya gibiydi be canım Nasılda sızlıyor şimdi Şu meşhur "sol" yanım. Sarmaş dolaş el ele Gezdiğimiz günler ne güzeldi Herkes, bizim birbirimize Çok yakıştığımızı söylerdi Sahi, seviştik mi biz seninle Utanırım söyleyemem ki şiirde Biliyorum bir tanem ayrıldık ama Hatırını sorarsam arada sırada Sakın "kötüyüm" deme bana, Üzülmekle kalmaz dayanamam Neyin var diye yanına gelirim Bilirsin bende böyle bir deliyim. Ne yaptım biliyor musun? Bir türlü ezberleyemediğim Telefon numaranı Rehberimden sildim. Çünkü, Seni aramak istemiyorum ama, Belki dayanamaz ararım, Hem seni rahatsız ederim. Üstelik cevap vermezsen Kalbim çok kırılır kahrederim. Tedbir alıyorum sözde işte.. Fakat birde ne göreyim; Sanki numaranı aylarca Ezberleyemeyen ben değildim Bir de baktım ki; Telefon numaran ezberimde, Üstelik bir şarkının nakaratı gibi Bütün gün dilimde Ama seni asla aramayacağım işte, Hatta aramak ne kelime, Nefret etmek istiyorum senden Ama sonra vazgeçiyorum aniden Çünkü biliyorum ki ; "Nefret" aslında aşkın en tepe noktasıdır, hiç unutamam o zaman seni, Üstelik bu ayrılık daha çok yeni Hep kavga halindeyim kendimle.. Ayrılığa yol açacak Ne yaptım ki söyle! Bencillikten midir nedir? En hafif suçu alıyorum Kendi üzerime "Sevdiğime inandıramadım" Belkide ondan terk etti diye. Seni ne kadar çok sevdiğimi; Bir kez daha anlatsam mı acaba? Bir tanem, Çok seviyorum seni, Ama bir avcının, Avını sevdiği gibi değil , Bir yavru ceylanın, Annesini sevdiği gibi. Canım çok seviyorum seni, Ama bir kene’nin, Kuzuyu sevdiği gibi değil, Bir balarısı’nın Kızıl gelinciği sevdiği gibi. Yine olmadı değil mi? inandıramadım hala seni Sen anlat be yüreğim, Sen anlat! Çünkü kelimeler yetersiz Dilim yetmiyor anlatamıyorum. Anlat ona, Sevdiğin için nasıl çarptığını Anlat ne olur, O güzele nasıl taptığını Anlat be yüreğim Yakut gözlerinin beni nasıl yaktığını. Ah be canım sen bakma bana Yalnızlık yangınındaki közde kendimi avutuyorum sözde Bilmezmiyim sanki Sana olan aşkımı bildiğini, Öyle eminim ki, Sen daha da çok severdin beni Kabahat bende eminim; Gidermiydin sen hiç Ben göndermeseydim. hatalarımla, Kendimi sensizliğe ben mahkum ettim. Bir tanem Sensizlik çok yakıyor beni, Ah bir bilsen Nasıl özlüyorum şimdi seni . Muzaffer Alper Fi tarihinden... bir aşkın terekesinden miras kalan kelimeler. |
sevda ateşi düşmeye görsün şu sol yanımıza...
bu son
vallahi son
dersin
gelir bulur seni hınzır sızılar..
ey kendim
dinle kalbinin sesini
ya hep
ya hiç......
----------------------
Duru anlatımın doruğunda olduğu
sade şiir lezzetini tattıran kaleme selâm olsun....
Üstad, bu şiiri okurken aldığım lezzet bambaşka idi, hiç yorulmadım, öyle kendimdim ki çünkü...
Herkesin kendini bulacağı bir öykü bu zaten..
Emeğine, şiir yüreğine binlerce teşekkürlerimle...