Ve Gün Kimliksiz Bir ölüSiyah bir hüzün gecenin karanlığına düşer Elinin değdiği her şey ıslak Rüzgarının savurduğu her söz kanatsız kalır Ve gün kimliksiz bir ölüdür artık Beden ruhu’nun ağırlığı altında Gönül hasretin elinde kukla Dünden yarına ne kaldıysa ,yaşanıyor h/aklınca Gülüşler sandık kokulu bir çeyiz gibi Saklandılar belkilerin, keşkelerin arasına Yalanlar pembe’nin her tonuna bulanmış Kaçaklar almış başını çıkmışlar yola Yollar ise kabalıkların içinde en tenha En cılız saatlerle bir arada Gün yalın ayak Sesinde sessizlik yuva yapmış Nefesinde halsiz kalan bir söz düğümlenmiş Kaç dakikaya sensizlik işleyecek Kaç sözüm adıma intihar edecek Ve gün ölüm orucunu tutmaya başladığı andan beri Üstünde akbabaların uçuştuğu Kimliksiz bir ölü... 12/01/2010 11;40 eMİNE |
Elinin değdiği her şey ıslak
Rüzgarının savurduğu her söz kanatsız kalır
Ve gün kimliksiz bir ölüdür artık
İyi ki geldim iyiki sizi okudum.
Başarınızın devamı