ŞİZOFREN BİR ŞİİR...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın aşkı o kadar canını yamıştıki
artık ne yapacağını şaşırmış kime diyeceğini bilemez hale gelmişti pişmanlıkla boşver belerin arasında kalmıştı yanlızdı kimsesiz sevgisiz en kötüsüde ilgisiz evet evet en kötüsü idi sevdiğinin ona karşı olan son zamanlarda ki ilgisizliği ölesiye sevmişti oysa gel dese ah bir gel dese koşarak hatta uçarak giderdi yanına biliyordu o başkası gibi boş adam değildi belli sorumlulukları vardı ama günde iki dk da olsa vakit ayırsaydı ona ne olurdu ki kıyametmi kopardı ...................................... şimdi acılarıyla başbaşa şizofren bir aşka yanıyordu tek başına ??????????????????????
Defalarca dostu oldum sabahı gelmez gecelerin
Göz yaşım damladı damladıda ıslattı Sen diye sarıldığım yastığım Mevsimsiz açtım belkide kardelen gibi Zora doğru ama açtım işte Sevdan çiçekler açtırdı Balta kesmez buz üzerinde Olmaz dediğim şey oldu Aşık oldum hemde ölümüne.... Ölüm dediğinde ne? Yaşamın içinde savrulmak serserice Aşk olsa ne olur olmasa ne Aşık olmuşum hemde ölümüne Bundan kime ne sanane banane Aşk gribe benzer Önce hafif kırıklık farkında olamamak Sonra bir ateş yakar bedeni ocaklardan uzak Gözler nemlenir kalp buruklaşır Sonra şiddetli öksürük Aşık olduğun ilgisiz kalmasına tepki Şiddetli acılar sancılar Kıymet bilmeze verir isen kalbini İki elinin ortasına al başını Ya ağla ya zırla Lanetler okursun sevdiğim dediğine Oysa yanlış yürek sevmiş gurur duy Bunu bilmeyenlerde var onur duy ŞİİRİN ÖZÜ HİKAYEDE GİZLİ.... |