Gözyaşlarımı avuçladım özlüyorumGüzün esen rüzgâr da sürüklenen yapraklar var ya İlk yağmurla kucaklar toprağı damarları Silgisiz avuçlarımla kucaklıyorum şimdi Kokusunu ciğerlerimde uyuttuğum Öğrenemedim hayatı acemi yazıyor dilim acemi akıyor yaşlarım Burnumda tütüyor nabzımın atışı özlüyorum Öyle doluyor ki aklıma göğüs kafesimi yırtacak kuşlar Kes diyorum ellerime kes aç İdam mahkumlarını salan ferman gibi özlemlerim Rüzgar güllerine dilek bağlayan ovanın hasreti gibisin Sözsüz şarkılarda dilek tutuyorum notalardan Hep mi nihavent çıkar fallarım ki ölüp dirilmektir makamın Kapımı çalacak kuzey yıldızında aklım Üşümüş ıslak korkmuş korkularım Seni sevmek var ya nihavent ölmek geceye İntihar eden örümcekler düşüyor açtığın her kapıdan üzerime Yolların yıpranmış siyahına beyazı yamıyor ellerim Özlemlerimin özlemini soydum senli tarafının Şimdi sensiz özlemeklerde sözsüz şarkılara Nihavent güfteler besteliyorum Sen dokuz sekizlik yaşamdan alırken nefesini Ben ilahi bir ney sesiyle özlüyorum özlemlerimi |
kutlarım