Haydar
Nefsimin şerrinden kurtuldum deme
Günah deryasına dalan var Haydar Gönül bu, bağlayıp vursan da geme Ummadık bir anda çalan var Haydar Haklıysan hak ara sakın ha sinme Sen sen ol muhannet atına binme Her nefes alanı yaşıyor sanma Diri’ken ayakta ölen var Haydar Tarttım insanları koyup üst üste Gözler kan çanağı, yürekler hasta İster tahta otur, istersen posta Görüp gözetleyen, bilen var Haydar İnsanın gönlüne madem aşk düştü Ferhat aşk uğruna dağları deşti Mecnun, Leyla için çöller dolaştı Şimdi sevdalarda yalan var Haydar Karga sürüsünü yanında taşır Kartal gökyüzünü yalnız dolaşır Bülbülün aşkıyla gül goncalaşır Tomurcuk açmadan solan var Haydar Hakk’ın yasasına uymuyor kimse Helal lokma ile doymuyor kimse Mazlumun ahını duymuyor kimse Zalimle birlikte olan var Haydar Vedat Yılmaz Elazığ / 2024 |
Günah deryasına dalan var Haydar
Gönül bu, bağlayıp vursan da geme
Ummadık bir anda çalan var Haydar
Her mısranızda insan ruhunun iniş çıkışlarını ve nefsin sessiz ama sinsi çağrısını ne güzel dile getirmişsiniz! "Nefsimin şerrinden kurtuldum deme" diyerek nefsin bitmeyen mücadelesini vurgulamanız, hayatın içinde hepimizin karşılaştığı zorluklara işaret ediyor. Kaleminiz hep güçlü ve dostlukla dolu olsun.