Nefsimin şerrinden kurtuldum deme
Günah deryasına dalan var Haydar
Gönül bu, bağlayıp vursan da geme
Ummadık bir anda çalan var Haydar

Haklıysan hak ara sakın ha sinme
Sen sen ol muhannet atına binme
Her nefes alanı yaşıyor sanma
Diriyken ayakta ölen var Haydar

Tarttım insanları koyup üst üste
Gözler kan çanağı, yürekler hasta
İster tahta otur, istersen posta
Görüp gözetleyen, bilen var Haydar

İnsanın gönlüne madem aşk düştü
Ferhat aşk uğruna dağları deşti
Mecnun, Leyla için çöller dolaştı
Şimdiki aşklarda yalan var Haydar

Karga sürüsünü yanında taşır
Kartal gökyüzünü yalnız dolaşır
Bülbülün aşkıyla gül goncalaşır
Tomurcuk açmadan solan var Haydar

Hakk’ın yasasına uymuyor kimse
Helal lokma ile doymuyor kimse
Mazlumun ahını duymuyor kimse
Zulümkârla birlik olan var Haydar

Vedat Yılmaz
Elazığ / 2024