AYNALARNeden öyle bakıyorsun çok mu şaşırdın Onlarca kırık aynayı gördüğünde Ayaklarını mı kanattı kırıklar Canın mı yandı Benim kadar yanmamıştır acımamıştır O kırıklar senin ayaklarını benimse Yüreğimi kanatıp yakıyor Dinmeyen bir acıyla sızlıyor her nefeste Bakamaz oldum aynalara seni anımsatıyor diye Saçlarımı tarayıp, öpüp kokladığın O ayna ihanetinle parçalanadı gitti Hepsi kırıldı bir tek sen sen sağlam kalmışsın Her şeyi affeden saf saf yüreğimde Parçalanmış bir dünya bıraktın bana Yıkıntıları harabeleri toplamak bana mı? Bu aynada ki siluet benim mi? Yokluğun beni bu kadar mı bitirmiş, olamaz Acıların ana kucağı olmuşum farkına varmadan Bahtsızlıklar yoldaşım olmuş bırakmıyor peşimi Ben mi yıktım ihanetin bentlerini söyle Zenci gecelerde ben mi besledim kalleşlikleri Aynaları ben kırmamıştım ki uğursuzluklar ikizim oldu Başımı kaldırıyorum derin bir nefes için Ama karşımda nefesimi kesen İhanetin siyahlığı duruyor Yüce rabbimin elinde kehribar bir tespih yıldızlar İzliyor çaresizliğimi ve yakarışlarımı Hak etmemiştim ben böyle kahpece Sırtımdan vurulmayı hançerlenmeyi tarafından Hiç mi sevmedin her söz, her bakış yalan mıydı? Aynalardaki o gülüşler, mutluluk sahte miydi? Ee şimdi çağlamayı unutmuş yürek selimi mi? Lal olmuş dilimi mi yoksa şerefsizliğinle Devirdiğin sevda dağlarını mı merak ettin geldin Senin gidişinle ihanetin uğultusuyla Tüm aynalar tuzla buz oldu Parçaları yüreğimin en değerli süsü şimdi Senin en acı hatıran en acı hatıran Bu yürek bir daha böyle sevemez Çünkü tek tek seni seni sevmişti Her şeye şahit buğulu aynalara sor Soracak yüzün varsa sor Yüzsüzce sor hadi sor sor Aynalara aynalara sor beni aynalara N.C.U |
Gönlünüze sağlık var olun.
Sevgimle.