GİTTİ BE USTA...
Üşüyorum Usta
Üzerimi ört n’olur Ağlıyorum; Gözyaşlarım seninkiler gibi Şarkılar yazmıyor kağıtlara Hıçkırıyorum Ne bir melodi var hıçkırıklarda Ne de dinleyen biri Medet Usta... Medet... El uzat bana... İlham perim uçtu Usta "Cebumdeki saclari" aldı ve uçtu Usta Ben onun "babasuni" vurmadım ama O beni vurdu be Usta Vurdu ve uçup gitti Usta Neşeli türküler yok artık Susmak zamanıdır şimdi Sükut Usta .... Sükut... (Karadeniz’in hırçın dalgaları gibi hırçın olan Usta’m saydığım Kazım Koyuncu’ya) (Allah rahmet eylesin) |