SEN SÖYLE ŞİMDİSu kokuyor bulutlar Şimşekler isyan yüklü yine. Gökyüzü ağladı ağlayacak Hadi şimdi yıldırım ol düş bedenime Yık içimdeki adı sen olan kenti; yak. Enkazın altında ruhum Avuçlarım ölümü tutuyor Yüreğimde diken ihtilalleri Ayrılığın perdeleri yüzümü örtüyor. Sensizliğe kırdığım kadehlerin yankısı Duvarlardan dönüyor cam kırıkları Duvarlar; ki rengi ayrılık sarısı Kanatırdı dilimi kana bulanırdı adın Ah bu ağzımdaki çengelli iğneler Sensiz ve adınsız kaldı bu kadın. Ömrüme usta makaslar attın ya giderken Nice dalga boyları büyüttüm denizinde Aç martılar bedenimi kemirirken Sensiz geçen zamanların hesabı nerde Söyle şimdi yüreğinin neresinde öleyim Söyle hadi; neren(d)e gömüleyim.. Zeynep A. Edirne |
Bunca güzellikler için de böyle güzel bir şiiri okumak ne kadar da iyi geldi
Teşekkürler Dost Şair....
Yüreğinize sağlık!
Kırılmasın Kaleminiz..............