Yaşamda Beyaz Kaldı mıBen ışığa, ben sıcaklığa hasretken, Lekesiz bir aşkla Yalnızlığın pası çıkar sanırdım! Gecenin gözlerinde ayrılığı ezberlerken, Acısı köreltilmiş bir duyguyla Dost bulunur sanırdım! Kağıttan bir insan gibi yakaya takılırken, Alacakaranlık bir sevgiyle Tertemiz bir aşk yaşanır sanırdım! Sevgiye aç bir çocukken, Sımsıcak bir yürekle Tutsaklığın kıyısında barınılır sanırdım! Uykunun koyu karanlığında yıldızları sayarken, Güç kazanmış bir tutkuyla Vuslatın yolunda ölüm durmaz sanırdım! Gerçekle şaka arası bir bilinmezmiş yaşam Odaların duvarından hiç inmedi keder.... Rukiye Çelik 17 Aralık 2009 /Ankara |
Acısı köreltilmiş bir duyguyla
Dost bulunur sanırdım!....
Güzel bir şiirokudum bugün. Kutlarım sizi