Mum Işığı...
Bir mum ışığında gizlenen yüreğim,
Uykusuz gecelerimin melankolik duygularıyla Odanın duvarlarına vurur, hüzün tablosu Gölgesine düşen gururun, yaşlarını döker kandiline Zifiri karanlıkta, eriyen yalnızlığı Kanayan yaraların, derin acısındaki ilhamını Fitilinde yanan ışığıyla, aydınlatır bedenini Sonra buğulanır gözleri, geleceğin getireceği endişeyle... Susar, bilir, birgün herşeyin son bulacağını Ama yitirmez ümidini, ne kadar boyun eğse de hayata; Bitap düşen bedenleri kurtarmanın, İşaretini taşır, masum çocuksu kalbiyle... Her bir yürek mum ışığıdır; onu alevlendirmek veya söndürmek, senin elindedir... Arda KARANFİLOĞLU |