Zamansız...
Kimsenin göremeyeceği kadar karanlık bir yerde duruyordun.
Kimsenin gitmeye cesaret edemediği bir yerdeydim. Ne olup bittiğini anlayamayacak kadar yıpranmıştın. Yorgundum... Uzak, çok uzak bir gelişti bu. Gitmeme çok yakın... Sen de isterdin içinden geldiği gibi davranmayı. Söylemek istediklerimi söyleyebilmeyi isterdim. Ama en çok duymanı... Durduğun o karanlık yerde görebilmeyi isterdim seni. Dokunabilmek isterdim yalnızlığına. Benim en büyük düşmanımdı o... Zamansız... Çok zamansız bir gelişti bu. Yüzlerce taştan bir duvar, Yüzlerce korkudan bir kaçış... Keşkeleri sığdıramayacak kadar zamansız... Yine de... Kim bilir belki... |