Tuhaf Bir Duygu...
Benim diye hoyratça kullandım şiiri.
Sana dairliğimi yadsıyan dizelerime savaş açtım. Gittin. Geriye sadece bana kırık, sana yazılmış şiirler kaldı. Kendimden harcayarak hiçbir boşluğu dolduramayacağımı anladığımda Önce kalbim düştü sokağın ortasına Sonra ellerim. Adımlarım uzaklaşmak, Sesim duyulmak istedi. Gözlerim görebilseydi... İçimde tuhaf bir duygu, Vurdum kendimi yollara. Yürüdüm durdum yağmurda. İsyan ettim rüzgara, Unutmak istemiştim oysa... Belki hala kızgınım sana, Belki de sadece özledim. Tuhaf bir duygu dedim ya... Nedenini ben de çözemedim. Bıraktım kendimi yollara, Yürüdüm durdum yağmurda. Kızdım sonra kendime, Ağladım bu halime... Yalvardım durdum Tanrı’ya Senden kalan ne varsa, Bıraksam hepsini buraya... Silse yağmur izleri, Savursa rüzgar uzağa... İçimde tarifsiz ne varsa, Geride bıraksam her adımda... |