Sen Hatıralarımızı Satmışsın
Bugün eskici dükkanının önünden
geçtim; gözüm ilişti içeri baktım pirinç karyolamızı saman koltuklarımızı ve ceviz oymalı büfemizi önünde saatlerce birbirimize baktığımız sırlı aynamızı sen hatıralarımızı satmışsın. Sonra; gözüm büfenin üstüne takıldı radyomuzu hani; ’pişman olur da bir gün dönersen bana geri gönül kapım açıktır çalmadan gir içeri’ şarkısını dinlediğimiz o kocaman pilli radyomuzu satmışsın. Birden; resimlerimizi gördüm elele Aşiyan Tepesinde gözgöze Galata Kulesinde çekilen resimlerimizi sen siyah, beyaz olan herşeyimizi sen hatıralarımızı satmışsın. Yüreğim nasıl dayanır ki acı ile sızladı hatıralarımızla son kez çırpındı. |