Kendine güvenmeyenin en iyi taktiği, susmaktır. LA ROCHEFOUCAUL
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYEMahkum Ettim Kendimi Sensizliğe
fatmahasbioglu
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 1555 okunma
Mahkum Ettim Kendimi Sensizliğe
Mahkum etteim kendimi sensizliğe
doğrularımı yaşamak için mahkumiyetimi bitirmek istedim. Yaşanmamış hayallerim, isyan ettiler geçmişime dört bir tarafımda şimdi demir parmaklıklar; pişmanlıklarım, eğerlerim, keşkelerimle kapalı. Şimdi istesemde bitmiyor mahkumiyetim. Ne konacak bir dal buldu, ne barınacakbir yuva yüreğimin kuşları hep kanat çırpıp durdular mevsimler boyu. Çiçek açamadı yüreğimin dalları kopardılar teker,teker koparılan o dallar yere düşerken gözpınarlarımdaki yaşlar kurudu yüreğim öyle kırgındı ki! Mahkumiyetimi bitiremedim ben sen yoksun artık şimdi baharlar gelsede,gelmesede uçmuyor yürek kelebeklerim birer günlük ömürleri ile hep veda edip gittiler. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Mahkum Ettim Kendimi Sensizliğe şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Mahkum Ettim Kendimi Sensizliğe şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
seyfi betik
30 Ağustos 2010 Pazartesi 18:00:54
Cevap Yaz
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 30.8.2010 14:48:42
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1555
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
doğrularımı yaşamak için
mahkumiyetimi bitirmek istedim.
Yaşanmamış hayallerim,
isyan ettiler geçmişime
dört bir tarafımda
şimdi demir parmaklıklar;
pişmanlıklarım, eğerlerim,
keşkelerimle kapalı.
Şimdi istesemde bitmiyor mahkumiyetim.
Ne konacak bir dal buldu,
ne barınacakbir yuva
yüreğimin kuşları
hep kanat çırpıp durdular
mevsimler boyu.
Çiçek açamadı yüreğimin dalları
kopardılar teker,teker
koparılan o dallar yere düşerken
gözpınarlarımdaki yaşlar kurudu
yüreğim öyle kırgındı ki!
Mahkumiyetimi bitiremedim ben
sen yoksun artık şimdi
baharlar gelsede,gelmesede
uçmuyor yürek kelebeklerim
birer günlük ömürleri ile
hep veda edip gittiler.
yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım saygılar...