1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1300
Okunma
Ne zaman gözlerini hatırlasam;
içimde acım, yüreğimdeki yangınım
bir çığ gibi, bir orman gibi
ben sana ihanetimi affetmedim.
Hapsettim kendimi kırk kilit altına;
kendimi affettirebilirmiyim diye,
ama faydasız her şey aynı
ben sana ihenetimi affedemedim.
Hep düşündüm, ben nasıl yaptım?
çiçekler açarken yüreklerimizde,
deli boranları, buz damlalarını nasıl yarattım?
ben sana ihanetimi affedemedim.
Bir gün diyorum bunu başarırsam,
bil ki ben yaşamıyorumdur,
susmuştur yüreğim, kapanmıştır gözlerim,
ben sana ihanetimi affetmedim.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz