Ölümün TürküsüYazasım var bugün Sayfaları boydan boya aşka boyayasım Sevda uğrunda kazanılmış ne varsa Heybeme atıp, Gidesim var uzaklara! Karanlık çökende bu asi kente Ve sen uykunun en tatlı yerinde Ben ölümü gözlerim penceremde! Karların altından boy verecek gülleri gözlerim Bilirim bu bahar bizim için yeşerecekti filizler Bizim için boy verecekti papatyalar, gelincikler Ve bizim için açacakdı yedi verenler! Bilirim sevgili! Yorgunum, sevmek en ağır yük olsa gerek! Gözlemenin ve özlemenin ağırlığı! Şimdi bunca yükle yaşamak! Sahi, yaşamak, ne demek??? Ne zaman sevmeye yeltensem! Avuçlarıma kor düşer Bir serçenin ürkekliği çöreklenir sineme Sayıklarım, ölüm diye!!! Ve sen bilmiyorsun sevgili, Ben sen diye can verirken Düştü usumun orta yerine Baharın düşü! Bileklerimden sevdamın son damlaları akarken Pembe rüyalarla bezenmiş uykundasın sen! Sabah pencereni açtığında bir serçe öpecek alnından! Dilinde hüzzam bir beste! Ölümün türküsünü söyleyecek! g. sarıoğlı ikibindokuzun/onbirinciayının/yirmisekizincigünü geceye/yürürken/gün ... |
Ancak; kim uğruna ölümü istediğimizi bir düşünelim.
Bu final sadece şiirlerde kalsın.
Kimse için ölmeyelim.
Saygılarımla.