isimsiz şiirler 32nefes almanın zorluğunu hissediyorum soluğun bedeni yaşatmasını beklerken; işkence çekiyor ruhum dört metris duvarının gölgesi gecem siyahı bulaştırdı zifiri güneş batmışmıydı evlatlıkmıydım artık ve sevilecekken o kadar uzaksın ki ben sana; ırmağın sesine kadar yakınken.. çöl rüzgarları kusalım hasrete bir nefeslik kavrulalım aşka en adamından ben yalnızlığımı soyarım çok uzağından sen bir adım mesafem olursun yakınından yanaklarından doğmamış çocukları toplarım gamzeler çizerim yüzüne yeminler bozarım bir çırpıda hisset içindeyim ya iz kalırım dudaklarında yada gözlerine asılırım yırtarız kasımları takvim yapraklarından senden gitmek istemiyorum ki !.. isimsiz şiirler karan |