Şerbet…
Şerbet…
Gözlerin girdap gibi çeker Karşı koyamam… Bedenim ve ruhum, gusül Çırılçıplağım karşında işte; Yanık tenine sığınıyorum Sevgin ruhumu sariyor Nefesin buğsu boynumda Katmer katmer gül açıyor Dudaklarından içtiğim mey Damarlarıma yayılıyor Ellerim ellerine kenetleniyor Bedenim bedenine tutsak Yüreğindeki ateş yakar Eriyorum kollarında şimdi Varlığımın sebebi sensin Şehvetinle yücelirken Sen ben ol,ben sen olayım Aşk harmanlasın bizi Yaralar, kalbur altında Yalnızlık rüzgarda savrulsun Kim demiş aşk elmanın iki yarısı Yada bir dalda iki kiraz Başlarda bedende bir olmuş Çoktan yüreklerimiz sema eder Aşk şerbetini içmeyen bilemez İçen vazgeçemez… Sen su ol, ben şeker,aroması; aşk Kana kana içmeden, ölmek olmaz! Gürcan KIRIM |
Saygılar...