Zulmet
Saçlarım dolanıyor aşka
Enseme üflüyor nefesini Uçuyor şifonlarım rüzgârda Yasak elma tadında zulmet İspanyol yasemini kokun Taşıyor beni bulutlara Afyonum patladı hadi.. Güllerin dikeninde zulmet Dünyamın merkezi gözlerin Bakışlarınla kavur teni… Teslimiyet halindeyim gel geçtim nefreti, aşkla zulmet Farklı durakların yolcusu ‘an’ değil mi nefes aldıran? Çıkar beyaz çoraplarını da Ölümün pençesinde zulmet Gürcan Kırım |