DÖNDÜ DÖNMEDİ -1-
-A. Kocaman’ın şiirine nazîre-
Kış uykusu sonu tekrar yuvaya Kurtlar, kuşlar döndü; Döndü dönmedi. Dünyanın uydusu aydan geriye Kozmonotlar döndü; Döndü dönmedi. Ben Döndü dedikçe, Döndü nazlandı Hayatı dikensiz toz pembe sandı Fazla onurluydu belki utandı Mevlevîler döndü; Döndü dönmedi. Yükseklerden uçtu fazla övündü Beklediği anlı şanlı düğündü Güz mevsimi geldi, bulgur öğündü Değirmenler döndü; Döndü dönmedi. Deseler ki senin gönlün nesinde Bilmem edâsında, bilmem sesinde İlâhi kanunla yörüngesinde Gezegenler döndü; Döndü dönmedi. Aşka düşen âşık yanar mı nâra? Döndürmek mümkün mü çeksen de dâra? Dedikodu dersen kırkı kırk para Ne dümenler döndü; Döndü dönmedi. Sitem etti, acımadan yürüdü Peşi sıra sürüm sürüm sürüdü Kutuplarda buz dağları eridi Çöller göle döndü; Döndü dönmedi. Ümidini kesme sen yâri ara Görmemiş tabipler böyle bir yara Onun ateşiyle kavrulan Kara Döndü ye döndü de; Döndü dönmedi... Dönmedi, dönmedi; Döndü dönmedi Ne dümenler döndü; Döndü dönmedi... Hanifi KARA (*) Bu şiir Yeni Ufuk Dergisi’nin düzenlemiş olduğu yarışmada "özel jüri" ödülü almış ve ilk bestelenen şiirim olmuştur... |
Ümitlerim dolu gitti boş geldi
Yaz da bitti güz de bitti kış geldi
Zaman geçti devir döndü, dönmedi... " diyordu yanlış hatırlamıyorsam.
Çok güzel bir nazireydi.
Tebrikler, saygılar...