AnlatamadımSana dair ne varsa dünyamdan çıkardım da Hayalini gözümden söküp de atamadım Divan durup kapında meftunca yakardım da Gönlümün duygusunu özüne katamadım Hüzünlü gecelerde şafakları sayarken Gelgitlerim değişmez gün geceye kayarken Talihe âh edip de yaşamaktan cayarken Mehtabının şavkına sarılıp yatamadım Gülmeyi yasakladım gönle haram ettim de Hasreti nimet bildim, ömre dram ettim de Harabe bir yürekle nice bayram ettim de Cemâline küssem de aşkına çatamadım Esir düştü hazana baharımda mevsimler Soldular özleminle hücresinde resimler Kâbuslar kıskacında sızlanırken cisimler Bu hicrân kundağında gözüne batamadım Düşlerim paramparça uğraşlar başa döndü Sarpa sardı yollarım ufuklar loşa döndü Seraba düştü vuslat kanatsız kuşa döndü Didindim de gönlüne bir bina çatamadım Şimdi cefâ zamanı umutlar kırık dökük Bak titrer dudaklarım vefânın boynu bükük Sitemkâr kahırların geldi de bölük bölük Cana minnet belledim kimseye satamadım Yıllar geçti aradan mazideki ben aynı Müptelandır yüreğim ruhumdaki sen aynı Hasretinle kavrulan bedendeki ten aynı Alev alev yandım da sinene batamadım Senden kalan ne varsa dünyamdan çıkardım da Hayalini silerek aklımdan atamadım Yüreğin sahibine ümitle yakardım da Huzur okyanusunun koynuna batamadım Efe’nin sevdasını sana anlatamadım Menderes OYANIK 16.07.2009 |
Yıllar geçti aradan mazideki ben aynı
Müptelandır yüreğim ruhumdaki sen aynı
Hasretinle kavrulan bedendeki ten aynı
Alev alev yandım da sinene batamadım
Senden kalan ne varsa dünyamdan çıkardım da
Hayalini silerek aklımdan atamadım
Yüreğin sahibine ümitle yakardım da
Huzur okyanusunun koynuna batamadım
Efe’nin sevdasını sana anlatamadım
Yıllar geçtikçe değişen tek şey mazi, içimdeki ben hala aynı. Yüreğim, seninle müptela, ruhumdaki sen ise hiç değişmiyor. Hasretinle yanıp kavrulan bedenimdeki tenim, yıllara meydan okuyarak aynı tutkuyu taşıyor. Ancak, bu alev alev yanan sevgim, senin göğsüne tam anlamıyla saplanamadı. Senden geriye kalanları dünyamdan silmeye çalıştım.