SANA VE HERKESE RAĞMEN
Ben
Sahte bir mutluluk yerine Acıtsa da Gerçek bir ayrılığı seçtim Sana ve kendime rağmen Ölürcesine Asırlara sığmayan hayallerimden geçtim Oysa Hala aşktım ben Çılgındım, çılgınlıklar ötesinde Sana ve herkese rağmen Dolu dolu yaşamayı seçtim her şeyi Aşkın ta kendisiydim işte Sen kabul etmesen de Kimbilir Biraz da kaçıktım belki de Hayatı üçbuçukla dört arasında arayıp Üçbuçuk atarak yaşamaktansa Dört dörtlük ölümü seçen Belki de imkânsızdım birazcık Mevsimsiz mevsimlerin ortasında beliren Yedi veren güller misali Azıcık buruk Fazlasıyla kırık Ve Hüzünle gülümseyen Sevmek mi korkunçtu sence Yoksa Korku mu altetmişti sevgiyi sende Bilmiyordum Dağlara ilk kar düştüğünde Ezilen bir yüreğin iniltisini dinledim Tan yeri ağarana kadar İçimde sürekli dans eden bir gölge Taş duvarlara yazıyordu Ömrümün talihsizliğini Kırılan tırnakları kan içinde Eylül GÖKDEMİR/Asimaral... 29 EKİM 2009 |
saygılarımla kutlarım şiir dostum, selamlar.