Sana birikiyorum
sen ki gülüşüme sevdalar yığan şehir
sessizliğe büründü şiirlerim şehri süpürüyorlar anne ölü bulutları süpürüyorlar tek tek yok oluyor uçurtma yüzlü çocuklar ve tek tek sönüyor anne gülüşleri gözlerini çalıyor kırlangıç yavruları geceleri korkular büyütüyorum gölgemde küçülüyorum seni özledikçe kesikler birikiyor göğsümün tam ortasına kış için sakladığım bahar dallarını kırıyorum kızıl intiharı seçiyor ağaçlar kendine ellerine dokunuyorum fesleğenlerde ve uçsun diye yalvarıyorum kör kuyulara attığım tüm ateş böceklerine çığlık çığlığa isyanı denizlerin şehri süpürüyorlar anne ölü serçeleri süpürüyorlar papatya leşlerini tek tek yok oluyor anılarda dolaştığım sokaklar ve tek tek düşüyor durak tabelaları sesini çalıyor bu şehrin kalabalığı şehrin tüm güvercinleri havalanırken yüzümde her gece vakti sana soyunuyor yalnızlığım her gece vakti mühürlüyorum yaşları kirpiğime gidişinle ölümler biriktiriyorum anne gidişinle özlemler biriktiriyorum yokluğun derin bir suskunluk gözlerimde şehri süpürüyorlar anne |
ilk kez tanışıyorum güzel eserlerinizle
süslü laflara gerek yok
tek kelimeyle şaheser kutlarım canı gönülden