Sustum
tüm utançlarımı sustum yırtık bir göğün altında
maviyi bulutlar çaldı martı kanatlarından şahidim küçük bir balık fısıldadı İstanbul’ a aşkını kendi uğultusundan duymadı bu şehir sesini duyurmaya çalışan onca balıktandır denizin sancısı tüm ayıplarımla yırttım bu şehrin gül yapraklarını dudaklarım diken batığına bulandı sadece ay gördü sustu …İstanbul gibi sırrımı kustu damla damla her sabah bahçenize ve sonra s i z … sustunuz… İstanbul gibi büyüdüğünüz bahçede uçurtmalarımı yırttı rüzgarınız mavi soldu martılar kaçtı intiharın peşine takıldı balıklar gül dalları suya düştü diken kopuğunda kaktüsler boy verdi kanadıkça kanadı size uzanan ellerim bendim en lanetliniz sustum kendinize söylediğiniz yalanlar gibi |
SUSTUM İŞTE ARTIK İSTESEN DE KONUŞMAM
SEVİYORDUM KONUŞUYORDUM,KISKANIYORDUM
AĞLIYORDUM......
ARTIK AĞLAMAM,SAHİPLENMEM KİRLİ KALBİNİ,TENİNİ
DÜŞÜNMEM MUTLU OLDUĞUMUZ GÜNLERİ
CEFASI DAHA AĞIR GELİR
SEFASI BİR DAMLA GÖZYAŞI...........
serap kaya..kutlarım sizi,sevgilerimle.............