Düşüş
sabah olmak bilmiyor,
öyle ağır bir gece bıraktın ki bana vakit; içimdeki derin acıya sızma vaktidir ! nefesinde yükselen ormanlar yanıyor yâr sus... el ele gülüşlerimiz geçiyor önümden, duyuyor musun ? vakit; şiire sığınma vaktidir sabahında yoksam bil ki acına sarıldım ! ağırlığını sorma yokluğunun. Arzu Altınçiçek 07 Ağustos 2010 03.18 / kumbaramdaki harfler Not: Resim çalışması, aynı zamanda sitemizde de üye olan şair dostum Nuri Can’ a aittir. |