SON YOLCULUK
Kimse yok yanıbaşımda,
Görmüyorum,duymuyorum. Aklımdan pişmanlıklar geçiyor, Bankta öylece oturuyorum. Ne yaptığımı,ne söylediğimi bilmiyorum. Gitti... Beklediğim pişmanlığım da gitti. Az önce arkadaşı buradan geçti, Bana pişmanlığı sordu. Cevap veremedim,ağladım... Bugün ben pişmanlığa sığınmıştım. O da herkes gibiydi, Terk edip gitti. Yüzsüzlüğümle baş başa kaldım. Dayanamadım... Ben de terk edip gittim bu hayattan. Nuray Dülgar |