UMUDUN HÜSRANA DÖNÜŞÜ
Dolaşırken tek başıma rastladım bir gülzare,
Seyrin zevki sardı beni, gezer oldum avare: Rastladım bir gül periye bir an kendimden geçtim… Bana hüsnünü gösterdi, oldu derdime çare. Nice dilberi terk ile tek onda karar kıldım… Zannettim bir benzeri yok, kapıldım şivekâre. Derdimin dermanı bilip ona bel bağlamıştım; Ne çok cefalar eyledi, ben gibi cefakâre. Umutsuzluk girdabında dermansız hale düştüm, Tabibler çaresiz kaldı, düştüm derd-i nâçare. Kararım gitti cevrinden hal-i perişan oldum… Ah dedim! "Sen, ne zalimsin; layıksın zülfûkâre”. Hasan’ın bu elemine deva bulunmaz billâh; Umudu hüsrana döndü, düştü akl-ı zarare Hasan DEMİRCİ |
Hocam ben de istiyorum bu tarz şiirler yazmak.küçük küçük denemeler de yapıyorum.
sizin gibi ustaları takip ediyorum.
şiirniz çok güzel.
saygılar