BAŞKENT’İN SAKARYA’SI/1
Akrep insan kusuyor zehiri boğazından
“Kader!” diyorsa yalan, ben anlarım gözünden Kim uzaksa türkümden, aşığımın sazından Odur diskotek süsü, odur bâtıl köprüsü Odur ölüm örgüsü, aha.. örmek istersen Tebessümü yalancı kim bilir kime tuzak Dün sevdiklerimeydi, bugün kendime tuzak Bu ihtirasa yetmem, yarın neslime tuzak Çatal başlar, kırk diller.. metre boyu reziller Çukur hacmi sefiller, aha.. görmek istersen Huy bedene hükümdar, kendine çeker başı Bu baş âlime baştır, bu baş besler ayyaşı Ayyaş meze hastası, fazılın ayran aşı İkincisi Bismillâh, ilki posaya tamah Sofraya düşen günah, aha.. kurmak istersen Bir cadde ki ruhsuzun ömrüne çağ damgası Adı Sakarya amma, ölüye sağ damgası Bâtıla bıyık altı, Batı’ya yağ damgası Yol açık, belli yeri, içi dolu serseri Şeytan yüklü defteri, aha.. dürmek istersen Bulut rahmette bütün, insan midede farklı Kör karanlıkta beyni, hasis nefsinde aklı Emdiği süt yoz meme, yoz meme on ortaklı Şurda ilâhi ses gür, şurda hâyasız küfür Şurda damgalı mühür, aha.. vurmak istersen |