DESİNLER
Gönül pınarından bir su içeyim
Bana Mecnûn, sana Leylâ desinler. Aşkımız düşerse elin diline Bana Mecnûn, sana Leylâ desinler. Boz bulanık akar durulmaz seli Bilmeyenler der ki; âşıklar deli Şebnemle sulanan gönlümün gülü Bana Mecnûn, sana Leylâ desinler. N’olur benim için öyle ağla ki Yâr sîneni döne döne dağla ki Gönlümü gönlüne öyle bağla ki Bana Mecnûn, sana Leylâ desinler. Varsa bir dileğin sen benden dile Kırar mıyım seni hiç bile bile? Yıllarca kapında olayım köle Bana mecnûn, sana Leylâ desinler. Duvardaki kovuk eldeki yara Bu derde düşeli kınanır Kara Sevdâ gündemiyle toplanan şûra Bana Mecnûn, sana Leylâ desinler... Desinler desinler, Mecnûn desinler Bana Mecnûn, sana Leylâ desinler... Hanifi KARA |
saygılar selamlar esen kalın,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,