BİR ŞAİR GÖÇTÜDalları savururcasına bir rüzgâr esti Solgun bir gül veda etti yaprağa Acıları, kırgınlıkları susturdu zaman Kapkara bir bulut öfkesini bıraktı toprağa Söz sukutu giyindi, yaşam özde manayı kesti İki ucu bileli hançer dinlemedi aman Çarmıha gerilircesine sabahlar, uyanışlar Dar vakitlerin zulmünden bir şair göçtü… Bir kalem o ilâhi takdire boyun eğdi Dizelere ses veren ahenk yiterek uçtu Bir kalp durdu yalnızlığını emanet ederek Sonrasızlığı haykırdı acı acı duvarlar Ardında kitaplaşan, kitaplaşmayan Sayfalarca bir yığın mısra kaldı geriye Umut sandıklarına sığmayan şiirleriyle Dar vakitlerin zulmünden bir şair göçtü… Evlatlarının yürekleri paramparça, yaslı İyilik meleği Gülay Hanım, suskun telaşlı Kedisi Eda şaşkın, olanları hissetmiş gibi Kıbrıs fesleğeni ağladı saksısında Menekşesi Afrika’dan su istedi Atatürk Çiçeği edebi bir yüreğe sığındı Sardunyaları komşuların emanetinde Kitapları şiir severlerin denetiminde Sevenlerinin, dostlarının gözleri önünde Dar vakitlerin zulmünden bir şair göçtü… 20 - 07 -2 009...Pazartesi.Bakırköy (Muammer Susuzlu anısına ithafen) GÜLŞEN ŞENDERİN |
vefanızı hayranlıkla ve takdirle karşıladım
selam saygımla