BEŞ BİN YILLIK SEVDAM
ben senin bir orman yangını sonrası yağmana tutuldum
içimin koyaklarında sessizce ağlayan bir ırmaktın belki belki gözlerime zincirlediğim bir damlaydın aktın bu sabah ben senin yanağımdan süzülmene tutuldum kapat gözlerini leyl sussun sus konuşma donsun zaman yıldızsın yüreğimde ışıyan son cemresin geç baharıma düşen senin hazanda yüreğime düşmene tutuldum beş bin yıl geçti aradan zaman üşüdü beklemekten asırlar sonra bana gelişine kana kana sevişine beş bin yıllık düşe ruhunda yanışıma tutuldum ardından yaktığım ağıda kundakladım son vedayı gidişin kıyametti gelişin güneşi yaktı suları susturdu gelişin içimde beş bin yıllık sevdayla bu sabah doğdun göllerime nilüferleri güldürdü güneşin deniz utandı gök ağladı ben senin gözlerimde utanarak doğmana göllerime yağmana tutuldum asırlar var ki hep seni sevdim yum gözlerini gözlerimin içinde samanyolu ağlasın saçında bu gece leyl sermest olsun solsun tüm yıldızlar solsun , bırak kaninat içine dolsun dinsin yüreğimizdeki eski sızı yeniden doğsun şafak yıldızı ben senin beş bin yıldır sevdiğin kızı yüreğinin pusulasıyla bulmanı sevdim içimde ki gizli mabet de hep sendin bak asırlar sonra mabedime döndün ben senin beş bin yıl hiç usanmadan sevmene tutuldum NİLÜFER GÖKDEMİR GÜR 20/10/2009 |
kapat gözlerini
bu gece leyl sarsın bizi
dinsin içimizde ki eski sızı
yeniden doğsun şafak yıldızı
ben senin beş bin yıldır sevdiğin kızı
yüreğinin pusulasıyla bulmanı sevdim
içimde ki gizli mabet de sendin
ve sen bu mabede döndün
ben senin beş bin yıl sonra dönmene tutuldum
kutlarım şairi ve şiiri tam puan