BUDALABir düştü Önce araladı kirpiklerimi Sonra gözümden düştü Şakaklarıma Halbu ki böyle düşmemişti aklıma Koyaklar henüz kardı Alaca bir bahardı Yalnız tebessüm vardı dudaklarında gülün Adı bile yoktu ölümün Sardunya saksıda değildi sefil Boynunu bükmemişti karanfil Ben düşmeden bu hale: Aşk Dilini çıkarmamıştı lale Alaca bir bahardı Bende kaldı ihale Cana gelirken toprak Bendim koşan ağlayarak Halel gelirmiş erkekliğime Mertliğim küsermiş neme Su yürürken asmaya Geldin çimen basmaya Bir tek sendin edalı Üzerinde bindallı Kondun kirpiklerime Kaç renktin düşerken gözlerime İnme indi kalbime Bir bahardı gözüme düşerken Kara kıştı gözlerimden düşerken Sonunda kala kala Yem oldun bir çakala Budala Hayrettin YAZICI |
Yem oldun bir çakala
Budala
sevdim bu siiri
sevgiyLe