tirbüşonvari karalamalar/12bazen unuttuğum yağmurlara rastlıyorum iç cebimde gece uzak yerinde karardı ruhumun arnavutkaldırımlarında ayak izlerim dönüşsüz köle gözlerim çoktan aç kanlı aşk tezgahlarında kalbim içtiğim ucuz şaraba hınzır düşlerim kadeh olmuş daha çok sevmeyi daha çok acı eşliğinde hissediyor insan ve benim şiirlerim camdan ayakkabılar gibidir yalnızca hissedenin kalp ölçüsüne uyan syrus |
sinderallanın vebali yakamızda içsel intiharlarımızdan sonra
ama ben finalde
çakılı kaldım zaten iki kolumdan duvara
bazen unuttuğum yağmurlara rastlıyorum iç cebimde
o zamanlarda 360 derece susuyorum...
bu ne demek şimdi....
kustum öz ağzımdan kafatasımı
dilsizim...
aşk olsun şair...
maskelibalo tarafından 11/3/2009 6:09:07 PM zamanında düzenlenmiştir.