Çocukluğumun kokusu
Çocukluğumun kokusu;
dudağımı elimi boyayan elma çağlası dişlerimin arasında çırpınan alıç ve yemişen birazcık da annemin yemeğe kattığı sevgi... Çocukluğumun kokusu; yağmurun ardından içime çektiğim toprak yaz akşamında titreşen yaprak kapımızın önünde açılan şeppoy çiçeği... Çocukluğumun kokusu; tüp kaçağına karışmış üzümlü kek bakkal ninenin dükkanının çamaşır tozu ile karışık gaz kokusu... Çocukluğumun kokusu; yeni ütülenmiş önlüğümün buğusu sabırlı babamın bıçakla yonttuğu kurşun kalemimin kokusu... Çocukluğumun kokusu; arkadaşım Aysel’le manavdan alıp kabuğuyla yemeye çalıştığımız limonun ve okulumuzdaki limon çiçeğinin kokusu... Çocukluğumun kokusu; büyükannemin elleriyle açtığı baklavanın kayısı reçelinin,sobaya yapıştırdığım pestilin ev bisküvisinin ve su böreğinin kokusu... Çocukluğumun kokusu; Komşumuz Şaziye hanım teyzenin kavurduğu un helvasının kazanda kaynayan salçanın kokusu... Çocukluğumun kokusu; şıraya daldırıp asınca şıp şıp damlayan kömenin samanlar arasından alıp dişlediğim misket elmanın taşa vurup sulandırdığım ayvanın kokusu... Nasıl tarif edebilirim ki burnumun direğindeki sızıyı? anlatabilr miyim bilemiyorum, şeker tadında hatıraları bir peri masalının el değmemiş nice teferruatlarını anlatsam bile, geçen zaman yeniden yaşanır mı? ... (12.10.2009-İstanbul) Gülhan Çeliktaş |
Yüreğinize sağlık...
.............................. Saygı ve Selamlar..