Züleyha IIIZüleyha’dan Gayrısı Âfâk hüsran içinde mahzun duygular ağlar Ufku kuşatmış mehtap hüzün neyin nesidir Ezberlemiş melekler adını yazmış çağlar Ademin nefesinden bir çığlığın sesidir Canhıraştadır gönül karanlıktadır A’raf Kuşatılan ömürde saadettir bertaraf Muhabbetin kaynağı, ince gönül ağrısı Şifâ olmaz derdime Züleyhâ’dan gayrısı Hüsran içinde âfâk mahzun duygular ağlar Feryâd eden çığlıklar tebessümleri bağlar. Hayal meyal duygular yorgun beden asûde Niyâz kalpte tutuklu dil terennümden acîz Arzular girdabında yâre teslim irâde Sözün tılsımı bozuk perdesi yırtılmış giz Serabı kucaklarken aşkla kavrulan deli Efsaneleşir sevda mecnunu eder velî Ulaşınca yüreğin meftun eden çağrısı Kulak vermez bu sese Züleyhâ’dan gayrısı Duygular hayal meyal yorgun beden asûde Halimi anlatmakta mecalsizdir ifâde. Özlem yağmurlarını taşıyorken bulutlar Kelebek kanatlıdır sevdanın cazibesi Firak kasırgasıyla sürüklenir umutlar Hevesin tandırında alevlenir izbesi Hüzzam bestesi olur muhabbetin türküsü Yazılır yâr eliyle hüzün dolu öyküsü Ecelim olsa bile maşuğun başarısı Sefâ sunmaz gönlüme Züleyhâ’dan gayrısı Özlem yağmurlarını taşıyorken bulutlar Baharı çöle döner çığlık olur sükutlar. Hüzüne doyar gece ağarıyorken sabah Yürüyor bedenimde bitkin aşkın gölgesi Yüreğim vuslat ister sonu olsa da günah Hasret bir cehennemse aşk değil mi imgesi Bülbül güle aşıksa umutlar derya olur Maşuk kaf dağındaysa aşığa rüya olur Gönül dağı pusludur kar boran dışarısı Dağıtmaz sislerimi Züleyhâ’dan gayrısı Doyar gece hüzüne ağarıyorken sabah Tutulur da güneşim zora girer inşirah. Delişmendir sancılar irâdemse kararsız Semâvâtı inleten elemim özü yakar Yıkılsa da mabedim sevdiğime zararsız Firakın kucağında gönlüm visâle bakar Şiirleşti hikayem nazlı candır maksadım Çığ düştü yüreğime canlar yakıyor yadım Mahcuptur hüsnü halim çaresiz uyarısı Kafa tutmaz akıla Züleyhâ’dan gayrısı Sancılar delişmendir irâdemse kararsız Dermanın ocağına sığındım intizarsız. Dudaklar titremekte fîgân basar derunu Hasret cana tak eder gözleri hicrân bürür Tutsak düşer firkate heveslerin zebunu Umutlar tükenir de sevda mateme yürür Mazi perdeyi açar hayaller tazelenir Keder yolar saçını tebessüm gamzelenir Boynu bükük mevsimler geçti ömrün yarısı Merhem olmaz bu derde Züleyhâ’dan gayrısı Titremekte dudaklar fîgân basar derunu Düğümlüdür kaderden aşkın bitmez efsunu. Hüsran içinde âfâk mahzun duygular ağlar Âsumanı titreten cananın nazarıdır Destanlaşan bu aşka gıpta etse de çağlar Dudağımdan dökülen yürek intizarıdır Düşler can hıraştadır karanlıktır gecesi Hebâ olmuş ömürde ses vermiyor ecesi Yüreğimin kaderi ince gönül ağrısı Şifâ olmaz derdime Züleyhâ’dan gayrısı Âfak hüsrân içinde mahzun duygular ağlar Sessiz kalan çığlıklar tebessümleri dağlar. 11.05.2009 Menderes OYANIK |