ÖZLEMGurbet düşürür ırağa Özlem takılır bir ağa Suları kesilir ya derenin Hükmü kalmaz gözlerinin Bir balık zamansız vurur kıyıya Nasıl çırpınır bilirsiniz Açık kalır gözleriniz Nasıl düşlediysen kıyameti Öyle anla gurbeti Asla bitmeyecek sıtma nöbeti Tas tas içilir zehir Ölüme eş beller zevahir Ölünün başucunda açar gülü Özlemin ağlara takılır ölümü Çek çek tükenmez Ele gelmez Mekansızdır yok yeri Anadan doğma firari Kalubeleda tanıdım önce Kaçırdılar beni gizlice Git diyerek attılar uzağa Ayağım değince toprağa İlk kez anladım Duydunuz ya Ağladım Adem kaldı adım Düştüm sonra demden deme Özlem yakışır dediler ademe Eğildim kulağına önce Anlatamadım anneme "Ne dersen de Özlem deme!..." Bir dal gibi eğildim En son sana geldim Ah keşke Keşke, gelmeseydim Bulamadım Ne bilirdim Delirdim.... Hayrettin YAZICI |