Birbirimizden Gayrısı!Ölüyor ciğer yarım, Soluyor goncalarım, Ve ölüyor! Ana rahminde doğmadan umutlarım! Daha bir kalleş artık mavzer, Ve bıçak sırtta yer eylemiş, Dağlarda kır çiçekleri vurulur! İnsanlık olanlara kayıtsız, raks eyler… Medeniyetin dişi yok gayrı, Kemiriyor damaklarıyla toprağımı! Can alıyor, kanatıyor! Tepindikçe tepiniyor, Vatanımın üstünde rakkaseler, Kulaklarımda bitmez nağme, Çaldıkça oyalıyor!!! Oyaladıkça, Benliğimden çalıyor hainler… Dört yanımız çakal kuşatması, Vatan! Hain sofrasında pay ite! Uyanın! Birbirimizden gayrısı puşt bize! g.sarıoğlı ikibindokuzun/oyuncuayının/birincigünü öğlene/yürürken/gün |
Kapatırsak gözlerimizi
Ve susarsak birgün bilin ki
Kırağı çalan yapraklarına
Su yürümeyen çiçekler
Bir daha Güneş’e dönmeyecekler.
..........Susma ey insan
..........Çeliğe değil
..........Diline su ver korkmadan.
..........Vurmadan, kırmadan da mümkün yaşam
..........Çekinme konuşmaktan.
..........Dil yaresi
..........Kurşun gibİ
..........Can almaz umutlardan..
.....Günü, gündemi hamasete sığınmadan yakalamış bir şiir. Şair toplumsal görevini yapmış; elbette okuyan, anlayana..