KAVAK YELLERİ
Ne zaman
umutlarım çözülüverse avuçlarıma dökülür sessizce güneş yanığı ellerin dudaklarıma bir yıldız kaysa içimden ansızın çakmak çakmak gözlerin gelir de saplanır aklıma!... Mendil sallar .....en köhne istasyonlardan başımda esen o eski kavak yelleri... Dinlemez sözümü en serseri en bakir duygularım sessiz isyanlarda gözlerim, ....gözlerine baş kaldırır!... kirpik uçlarımdan .......gözyaşım patlar!! ve işte O anlarda mazimin eskimiş takviminden ....duvak açar sensizliğimin bilmem kaçıncı demine saatler NİLÜFER GÖKDEMİR GÜR ANKARA |