8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1390
Okunma
Bir prens öpücüğünü bekleyerek
Yüz yıldır kıpırdamadan yatan
Uyuyan Güzel masalı değil anlattığım.
Yaşayan tek mumyayım derken,
Bu örümcek kılıklı hayatın
İçini boşaltmak için sarıp sarmaladığı
Zulasındaki yemeğin resmini çiziyorum sana…
Kâbusun,
Gözlerime baktığın anda başlayacak dedim.
Çünkü bakarsan,
Dayanamayacaksın
Ve ellerimi tutmak isteyeceksin sonra.
Oysa ellerimde,
Uçsuz bucaksız ama yıldızsız bir gökyüzü var benim.
Üşümenin farkındasızlığına aldanıp,
Buzdan sarkaçlarına dokunma mavilerimin.
Kan sıçrar üstüne giydiğin sevda sırrına,
Açığa çıkar yüreğin,
Üşürsün!
Cevap Yaz