UNUTMA YANKISI
artık direnmiyorum,
savaş dediğin bitti. oyun devam ediyor, yine açtım sahneyi. seyirciler çok mutlu oldukça da huzurlu. yorgunluğa verdiler, olanlar unutuldu… —Bir tek ben unutmadım- Onların düşlerini gerçek gibi yaşayıp kendi gerçeğimizi bir düş gibi taşıyıp umuda rüzgâr ekip fırtınayı beklerken bugün yarın diyerek günü düne eklerken o en kara sevdanın nasıl aklandığını sessiz bir elvedanın nasıl saklandığını… bir de vazgeçişin var gönlü kırık gidişin. aldığım son nefesi di’ li geçmiş edişin… hele bir de sen varsın hiç unutamadığım… anlatmaya kalksam ki ne zaman yeter ne can gayri ne desem saçma ve bir o kadar sapan… |
sessiz bir elvedanın nasıl saklandığını…
bir tek sen bilirsin, çünkü yaşayan bir tek sensin ey şaire...
tebrikler efendim.