aşk kemendi boynumda
gözünde bir ışık...
bilmem ne yıldızı... aydan kaçarken tutunduğum... yanmakta huzur bulduğum... sırrını vermemek miydi derdin? ben gizemini hiç bilemedim. adında kaldı aklım,heceledim. ötesine geçemedim. perdeler vardı,her gün daha öteye geçtin sözler vardı,gün be gün inkar ettin mahrum bıraktın,yara açtın bir gözün düşündüm,kanıyorken kendim diktim. sen,benden başka herkese yakın bana,hep mesafeleri bıraktın arkanı döndün,arkandan baktım ağlamaktan ıslaktım ıslık çaldım,hıçkırmadım sandın. kaşın kaldırmakla bilsen ne ettin sitemleri bile tükettim gün görmeye niyet ettim geceye meftun,karanlığa mahkumsun dedin bileydim... gözünden cehenneme gireceğim bileydim günahıma gireceğin bileydim beni benim gibi göremeyeceğin ... bilemedim! sebep soramaz sual edemem kendinde değilsin sen ne ağlağım ne güleç güldüm süzmedin ağladım sezmedin hikmetimi dilemedin aşk kemendini taktın geçtin ipteyim! |
ipteyim!
Bir darağacı şiiri de benden geldi bugün.
Kutluyorum kalemi...
Saygı ile.