ahh ne de etkili olmus ...


cok begendim..

benim de burada bir siirim var .. Sokak Cocugu isimli .. belki okursunuz bir gün..


hic degilse onlar icin bir siir yazm ak bile erdem ...


sizi kutluyorum..

sevgimle .....

Gözlerime ağır ağır perde inmekte
Havamı karardı, ben mi görmüyorum?
Soğuğu hissetmiyor artık bedenim…

Bilmem?

Beklide ben yavaş yavaş ölüyorum!…

merhaba sokak çocuna bile umut aşılayan güzel ışık kutlarım şiirini
bu sokak çocuğu hala sokaklarda sakız satıyor şimdi
kış geliyor elinden tutan yok yok karnını doyuran
sen ablası yine gitsen de yanına karnını doyursan
iki simit bir turşu olsun yanında çorba olmasa da olur
nasılsa bu kız uzun olacak
sen git o çocuğu yeniden bul avuçlarına kondur
çocuklar kalmasın sokaklarda hep sıcak kalsın gözleri
selam olsun çocukların güzel ablası
güzelliklerde kal

Hassasiyetiniz için tebrikler ,oldukça dokunaklı cümleler düşmüş kaleminizden ,saygılar

Şiirin Hikayesi

Prof.Dr.Oğuz POLAT

2000’li yıllarda ilgi çekici konulardan birisi de, dünya teknolojik olarak inanılmaz gelişmeler gösterirken, korunmaya muhtaç ya da özel hizmet götürülmesi gereken çocukların sayısının, gelişmiş ülkeler de dahil olmak üzere, dünya genelinde artış göstermesidir.

Bu çocuklara baktığımızda; evde dayak yiyen, sonra bu şiddete dayanamayarak sokağa kaçan, burada da suça itilerek yaşayan çocukların olduğunu görmekteyiz. Bu çocuklara sağlık dışı koşullarda çalışan çocukları da eklemek gerekir. Hepsinin ortak özelliği bulundukları yaşın gerektirdiği yaşamı yaşayamamaları ve en çok gereksinmeleri olan ev sıcaklığından, ebeveyn ilgisinden, oyun oynamaktan ve sağlıklı beslenmeden yoksun olmalarıdır.

( İzin almadan yazısının bir bölümünü buraya kopyaladığım Sayın Prof. Dr. Oğuz Polat umarım bana kızmaz. Ama artık insan olarak bir parça duyarlılık göstermemiz ve sokak çocuklarını yok saymamamız gerekiyor. Bu şiirin hikayesini anlatmak istemiyorum çünkü buna henüz hazı değilim. Bu benim içimde halen sızıdır.)


--------------------------------------------------------------------------------




İşte bir kış daha geldi
Yine üşüyecek elim ayağım.
Yine sıcak bir yuvam olmayacak
Zaten hiç olmamıştı ki!
Yine yine olmayacak…

Sen! Bana hor gözlerle bakan
Hanım abla;
Bilir misin ayaz kış geceleri;
Soğukta titremenin,
Aç kalmanın ezikliğini?

Sen! Bana hırsız damgası vuran
Cebi kabarık bey amca;
Sen hiç çöplükten
Yemek topladın mı hiç?

Ya sen küçük kız?.......

Siz sıcak yuvanızda keyif çatarken
Aklınıza geldi mi hiç
Dışarıda da bir hayat var.
Onlarda bu dünyadanlar….
Bir köpek kadar bile değerim yok!
Hiç olmazsa onların bir koruyanı var..

Gözlerime ağır ağır perde inmekte
Havamı karardı, ben mi görmüyorum?
Soğuğu hissetmiyor artık bedenim…

Bilmem?

Beklide ben yavaş yavaş ölüyorum!…
her satırı içimi sızlattıyaa..
ne olacak böylelerinin hali...
sevgiler...

oldukça dokunaklıydı,, bir o kadar da gerçek bahsettikleriniz
yüreğinize sağlık. sevgilerimle...

Duyarlı yüreğinizi kutluyorum şaire.saygı ve sevgiler güzel insan....